Kun je na je dood nog gedagvaard worden in Nederland?
Kun je na je dood nog verplicht worden om op een Rechtszitting te verschijnen?
Kun je na je dood nog bij verstek veroordeeld worden omdat je er niet geslaagd bent uit je graf op te staan en ter zitting te verschijnen?
Kan dat allemaal meerdere keren achter elkaar?
In Amsterdam kan alles. De gemeente die haar overleden burgers laat dagvaarden, de Rechtbank die ze vrolijk bij verstek veroordeelt, en de gerechtsdeurwaarder die alleen op zijn eigen inkomsten let.
Op 8 november 2011 overlijdt mevrouw E.T., op 86 jarige leeftijd. Daar is een ziekbed aan vooraf gegaan. Administratief is in de maanden daaraan voorafgaand niet alles goed gegaan. De erfpacht voor twee woningen (haar eigen en een verhuurde) aan de gemeente Amsterdam voor 2011 is dan nog niet betaald.
De woning wordt van een nieuw slot voorzien, en wordt in 2011 niet meer bezocht. Eind januari nemen nabestaanden de afwikkeling van de nalatenschap in handen en dan blijkt dat het volgende gebeurd is.
Op 16 november 2011, een week na het overlijden, laat een afdeling van de gemeente Amsterdam zich van haar goede kant zien. De dienst belastingen van de gemeente stuurt een brief aan de erven met condoleances, en een beschikking voor teruggaaf van te veel betaalde belasting. Zij hebben in het GBA (persoonsregister) de melding van het overlijden gezien, en die correct verwerkt.
Op 18 november 2011, 10 dagen na het overlijden, en 6 dagen na de begrafenis, laat de gemeente Amsterdam zich van haar slechtste kant kennen. Toegevoegd kandidaat deurwaarder Johan Meems, werkend voor gerechtsdeurwaarden Johan Maarten van Twuijver, stopt een dagvaarding in de brievenbus van de dan onbewoonde woning, in opdracht van de gemeente Amsterdam. In de dagvaarding wordt mevrouw E.T. opgeroepen om op 1 december ter zitting te verschijnen.
Omdat ze op een bepaalde manier best slim zijn bij het deurwaarderskantoor Twuijver stoppen ze op 30 november een tweede dagvaarding in de brievenbus van mevrouw E.T. Dan kunnen ze nl. alle kosten twee keer maken, en twee keer in rekening gaan brengen. Dat is wel prettig voor de op de kleintjes lettende gerechtsdeurwaarder Johan Maarten van Twuijver, zeker in een tijd waarin het economisch niet zo goed gaat. De tweede dagvaarding betrof de verhuurde woning. In beide dagvaardingen wordt wel de geboortedatum genoemd, maar de overlijdensdatum wordt tactisch weggelaten.
Omdat mevrouw E.T. niet ter zitting was verschenen, en mr. T.M.A. van Löben Sels, kantonrechter bij de Rechtbank van Amsterdam geen aanleiding zag wegens overlijden de procedure te stoppen, veroordeelde hij mevrouw E.T. op 15 december 2011 (6 weken na haar overlijden) bij verstek tot betaling van de hoofdsom, en allerlei kosten. Ook handig voor de Rechtbank, want zo kan de Rechtbank haar eigen kosten weer in rekening brengen.
Op 27 december stopt toegevoegd kandidaat gerechtsdeurwaarder Johan Meems, werkend namens Johan Maarten van Twuijver, een betekenis van het vonnis in de brievenbus van de onbewoonde woning, waarin hij zonder gene opschrijft dat mevrouw E.T. daar nog steeds woont.
Op 5 januari 2012, twee maanden na het overlijden van mevrouw E.T. begint kantonrechter mr E.R.S.M. Marres met frisse moed aan het nieuwe jaar. Hij herhaalt het kunstje van mr. T.M.A. van Löben Sels, en ook hij ziet er geen been in om een reeds voor de dagvoording overleden bejaarde dame bij verstek te veroordelen. Uiteraard ook weer voor de kosten van de deurwaarder en die van de Rechtbank.
Waarna vervolgens op 15 januari 2012, de ons reeds bekende Johan Meems, van het kantoor van Johan Maarten van Twuijver, ook het tweede vonnis aan de onbewoonde woning ging betekenen. Waarschijnlijk had hij geen zin in de tocht naar de begraafplaats Driehuis/Westerveld, waar mevrouw E.T. toen al ruim twee maanden haar laatste rustplaats had gevonden.
Hoe de hoger geplaatsten hierover denken weet ik nog niet. We wachten nog op antwoord op een aantal vragen.
